TV in de tijd toen we alles nog in 2 kleuren zagen...... en een beetje later in kleur......
Naar wat keken we lang voor Big Brother er was; voor we het ene na het andere kookprogramma te zien kregen? Met z"n allen voor die grote bak die enkel zwart-wit beelden op ons losliet. Geen 24/24u programma's, geen films on demand, geen kabel maar zo'n ontzettend grote antennemast op je dak in de hoop dat je toch ook naar Nederland 2 kon kijken.
TV voor de kleintjes anno de jaren 70......
Paulus de Boskabouter....
Paulus de boskabouter was een Nederlandse tekststripreeks en kinderboekenreeks, geschreven en getekend door Jean Dulieu, een pseudoniem van de concertviolist Jan van Oort. Hij tekende in 1946 de eerste Paulusstrip in Het Vrije Volk. De serie werd al snel een succes en werd ook in boekvorm gepubliceerd. Later volgden ook een radiohoorspelserie en een televisiepoppenserie. De boekjes werden ook vertaald, onder andere in het Duits, Engels, Zweeds en Japans.
Personages:
Dulieu heeft drie reeksen krantenstrips geschreven:
De derde reeks is integraal in boekvorm verschenen bij uitgeverij De Meulder. In deze reeks zijn de verhalen grotendeels (maar niet helemaal) chronologisch opgenomen.
Boeken:
Afgezien van boeken waarin de krantenstrips zijn gebundeld, heeft Dulieu ook een aantal verhalen rechtstreeks voor boekpublicatie geschreven en getekend. Het betreft de volgende titels, die inmiddels deels door uitgeverij De Meulder opnieuw zijn uitgegeven:
Radio:
]Paulus was een radiohoorspel van zo'n 10 minuten voor het slapengaan "Het klokje van zeven uur". Het opvallende was dat Jean Dulieu alle stemmen zelf deed, behalve de stem van Prinses Priegeltje die werd ingesproken door zijn dochter Dorinde van Oort. In totaal werden er 900 afleveringen gemaakt, die tussen 1955 en 1964 werden uitgezonden door VARA-radio een deel hiervan werd in 1993 door de VPRO herhaald. De herkenningsmelodie was Dance of an ostracised imp van Frederic Curzon. Er werden diverse singletjes van het hoorspel uitgebracht en ook in het eerste decennium van de eenentwintigste eeuw zijn hoogtepunten uit het originele radiohoorspel nog altijd verkrijgbaar op CD.
Televisieserie:
In 1967 kwam Paulus de boskabouter als poppenserie op de Nederlandse televisie. Ook hier werden alle stemmen ingesproken door Jean Dulieu, die ook de marionetten maakte. Van 1 oktober tot 29 december werden 39 afleveringen uitgezonden. De serie werd geëxporteerd naar hetVerenigd Koninkrijk, Nieuw-Zeeland, Canada en Australië.
In 1974 werd opnieuw een poppenserie over Paulus gemaakt, ditmaal door de studio van Thijs Chanowski met Loek de Levita als producent. Leen Valkenier schreef hiervoor de teksten. De afleveringen werden dagelijks uitgezonden van 29 september 1974 tot 31 mei 1975. Elsje Scherjon,Frans van Dusschoten en Ger Smit, die ook de Fabeltjeskrant inspraken, zorgden voor alle stemmen. De poppen waren ditmaal niet door Dulieu gemaakt, maar door de gebroeders Slabbers. Valkenier introduceerde ook nieuwe karakters, zoals Stien Fee, Laurens de Tuinkabouter en de robotBoelie (Joris het Vispaard was een karakter gebaseerd op één der boeken van Dulieu). Dulieu was ontevreden over het resultaat. Zijn karakters waren erg kleurloos geworden. Verder was Krakras een man geworden, en werd Gregorius veel netter uitgebeeld dan oorspronkelijk. Er werd ook een LP van uitgebracht.
Personages:
- Paulus: Een aardige kabouter die in het bos woont en graag een pijpje rookt.
- Oehoeboeroe: Een wijze uil en goede vriend van Paulus.
- Gregorius: Een das, eveneens een vriend van Paulus.
- Salomo: Een raaf , ook een vriend van Paulus.
- Reintje: Een vos
- Krakras: Een onbestemd kuikenachtig wezen, vaak als een kraai omschreven. Hij werkt vaak samen met Eucalypta.
- Eucalypta: Een heks en Paulus' aartsvijand.
Dulieu heeft drie reeksen krantenstrips geschreven:
De derde reeks is integraal in boekvorm verschenen bij uitgeverij De Meulder. In deze reeks zijn de verhalen grotendeels (maar niet helemaal) chronologisch opgenomen.
Boeken:
Afgezien van boeken waarin de krantenstrips zijn gebundeld, heeft Dulieu ook een aantal verhalen rechtstreeks voor boekpublicatie geschreven en getekend. Het betreft de volgende titels, die inmiddels deels door uitgeverij De Meulder opnieuw zijn uitgegeven:
Radio:
]Paulus was een radiohoorspel van zo'n 10 minuten voor het slapengaan "Het klokje van zeven uur". Het opvallende was dat Jean Dulieu alle stemmen zelf deed, behalve de stem van Prinses Priegeltje die werd ingesproken door zijn dochter Dorinde van Oort. In totaal werden er 900 afleveringen gemaakt, die tussen 1955 en 1964 werden uitgezonden door VARA-radio een deel hiervan werd in 1993 door de VPRO herhaald. De herkenningsmelodie was Dance of an ostracised imp van Frederic Curzon. Er werden diverse singletjes van het hoorspel uitgebracht en ook in het eerste decennium van de eenentwintigste eeuw zijn hoogtepunten uit het originele radiohoorspel nog altijd verkrijgbaar op CD.
Televisieserie:
In 1967 kwam Paulus de boskabouter als poppenserie op de Nederlandse televisie. Ook hier werden alle stemmen ingesproken door Jean Dulieu, die ook de marionetten maakte. Van 1 oktober tot 29 december werden 39 afleveringen uitgezonden. De serie werd geëxporteerd naar hetVerenigd Koninkrijk, Nieuw-Zeeland, Canada en Australië.
In 1974 werd opnieuw een poppenserie over Paulus gemaakt, ditmaal door de studio van Thijs Chanowski met Loek de Levita als producent. Leen Valkenier schreef hiervoor de teksten. De afleveringen werden dagelijks uitgezonden van 29 september 1974 tot 31 mei 1975. Elsje Scherjon,Frans van Dusschoten en Ger Smit, die ook de Fabeltjeskrant inspraken, zorgden voor alle stemmen. De poppen waren ditmaal niet door Dulieu gemaakt, maar door de gebroeders Slabbers. Valkenier introduceerde ook nieuwe karakters, zoals Stien Fee, Laurens de Tuinkabouter en de robotBoelie (Joris het Vispaard was een karakter gebaseerd op één der boeken van Dulieu). Dulieu was ontevreden over het resultaat. Zijn karakters waren erg kleurloos geworden. Verder was Krakras een man geworden, en werd Gregorius veel netter uitgebeeld dan oorspronkelijk. Er werd ook een LP van uitgebracht.
De Fabeltjeskrant......
De Fabeltjeskrant is een dagelijks terugkerende korte uitzending juist voor kinderbedtijd op de Nederlandse televisie over de gebeurtenissen in het Grote Dierenbos in Fabeltjesland. Het nieuws werd voorgelezen door Meneer de Uil. Ook inVlaanderen groeide een hele generatie op onder de vleugels van Meneer de Uil. In 2005 werd het programma in Nederland verkozen tot Beste Kinderprogramma Aller Tijden. Momenteel is de kinderserie op RTL 8 bij Telekids te zien.
Eerste serie:
Het brein achter De Fabeltjeskrant was Leen Valkenier en het programma werd geproduceerd door Thijs Chanowski. De eerste poppen werden met de hand gemaakt door Joke Aletrino. De Fabeltjeskrant werd voor het eerst uitgezonden op 29 september 1968 door de NTS. De eerste fabels en personages waren geïnspireerd op de verhalen van Jean de La Fontaine, maar al snel ging het programma meer op het 'echte leven' lijken. In de vier jaar waarin de eerste serie op de televisie was ontwikkelde De Fabeltjeskrant zich tot het best bekeken programma van die tijd. Het aantal kijkers lag tussen de één en twee miljoen per dag en dat waren lang niet allemaal kinderen of hun ouders. Vertaalde versies van De Fabeltjeskrant waren ook buiten het Nederlandstalig gebied zeer in trek.
Ogenschijnlijk was het programma bedoeld voor kleuters, door Meneer de Uil aangesproken als kijkbuiskinderen, maar door allerlei toespelingen op de landelijke politiek was het ook voor veel volwassenen een leuk programma. Zo werkte in een periode dat Joop den Uyl minister-president was van Nederland, een Meneer de Uil die uit de Fabeltjeskrant voorlas bij veel mensen op de lachspieren.
Op 22 juni 1972 werd de serie beëindigd. Na een speciale verkiezingsuitzending op 27 november 1972 keerde het programma op 2 december 1973 terug op de zondagmiddag, gevolgd door dagelijkse uitzendingen vanaf 1 juni 1974. Na zes jaar en 1041 afleveringen kwam er op 31 augustus van dat jaar een einde aan De Fabeltjeskrant.
De Woefs en de Lamaars:
]In de jaren zeventig verscheen als een soort spin-off de serie De Woefs en de Lamaars, waarvan enkele dieren zoals Woef Hektor en Snoespoes ook in De Fabeltjeskrant hun opwachting maakten. De enige van deze dieren die voorkwam in zowel de eerste serie van De Fabeltjeskrant als in serie twee was Woefdram.
Tweede serie:
Verschillende dieren in één scène
In 1985 kwam producent Loek de Levita met een nieuwe reeks afleveringen, die meteen weer een groot succes werden. De schrijver was weer Leen Valkenier. De afleveringen werden door verschillende omroepen uitgezonden. Inmiddels was Nederland veranderd in een multiculturele samenleving en dat is terug te zien in de nieuwe serie, waarin een aantal exotische dieren werd geïntroduceerd. Deze dieren komen in het Dierenbos terecht vanuit het Derde Dierenbos (lees: de Derde Wereld) en elk hebben ze zo hun eigen problematiek. Voorbeelden van deze uitheemse dieren zijn Zaza Zebra en Mister Maraboe. Tijdens verkiezingen voor een nieuwe burgemeester van Fabeltjesland werd de Buitenbosse Chico Lama door de kijkbuiskindertjes verkozen. De tweede serie eindigde in 1989. Het totaal aantal afleveringen van De Fabeltjeskrant kwam hiermee op 1640. Nadat de publieke omroep De Fabeltjeskrant had stopgezet kocht het nieuwe RTL 4 de serie en zond de krant uit tot 1992. Gevolg hiervan was wel dat er sluikreclame in de serie sloop. Zo bouwde Willem Bever in een der afleveringen een schotelantenne, zodat hij ook RTL 4 kan ontvangen.
Stemmencast:
Het merendeel van de stemmen werd ingesproken door Frans van Dusschoten, Ger Smit en Elsje Scherjon met daarnaast bijdragen van Aart Staartjes, Philippine Aeckerlin (als Philippine Ackerlin), Trudy Libosan en Bert Plagman.[bron?]
Poppenspelers:
De poppen werden gespeeld door o.a. Irma Fransen, Olga Reurslag, Jantien Windhouwer, Corrie Hamel, Martien Oltmans, Mildred Rison en Saskia Janse.
Internationaal:
Ook internationaal was De Fabeltjeskrant een succes. De rechten op het programma werden verkocht aan meer dan veertig landen over de gehele wereld.
Titel in andere landen:
Film:
In 1970 ging Onkruidzaaiers in Fabeltjesland in première in de bioscoop, een film gebaseerd op De Fabeltjeskrant. In de film wordt het Grote Dierenbos overspoeld door een horde kwaadwillende torren. Naar aanleiding van het succes van de film, kregen de torren Thijl Schavuit en Sjefke Schelm een vaste rol in de televisiereeks. De film werd, net als de serie, geschreven door Leen Valkenier.
Musical:
Ruud de Graaf en Hans Cornelissen (De Graaf en Cornelissen Producties BV) en Robin de Levita (Robin de Levita Productions BV) brachten in het theaterseizoen 2007/2008 gezamenlijk een nieuwe originele musical gebaseerd op de legendarische televisieserie. Deze ging op 30 september2007 in première in 's-Hertogenbosch. Acteur en auteur Jon van Eerd nam het script en de teksten van de nieuwe liedjes voor zijn rekening en de liedjes werden gecomponeerd door Ruud Bos, die eerder schreef voor Toon Hermans en Willeke Alberti. Hiernaast kwamen ook klassiekers uit de poppenserie terug zoals 'Drink meer prik' en 'Hup daar is Willem met de waterpomptang'. Omdat het Dierenbos een soort afspiegeling is van de Nederlandse maatschappij, werd er een nieuwe bewoonster geïntroduceerd genaamd Fatima de Poes. Fatima is een vooruitstrevende moslima. Zij staat open voor de dieren in het bos.
De stemmen van deze versie werden verzorgd door Florus van Rooijen (Meneer de Uil, Ed Bever, Bor de Wolf); Martin Stritzko (Willem Bever, Momfer de Mol); Willem-Jan Stouthart (Zoef de Haas, Lowieke de Vos); Arie Cupé (Meneer de Raaf, Gerrit de Postduif); Ilona Stokvis (Juffrouw Ooievaar, Isadora Paradijsvogel); Mieke Dijkstra (Truus de Mier, Fatima de Poes) en Sabine Beens (Myra Hamster, Martha Hamster).
Jon van Eerd (auteur), Ruud Bos (componist), Paul van Ewijk (regisseur), Ruud de Graaf en Robin De Levita (producenten) ontvingen de John Kraaijkamp Musical Award voor Beste Musical 2008.
Personages:
Zie de volgende Lijst van personages uit de Fabeltjeskrant voor een overzicht van de meeste personages. De personages met hun gevleugelde uitspraken op alfabetische volgorde:
Personages die langere tijd meespeelden[bewerken]
Eerste serie:
Het brein achter De Fabeltjeskrant was Leen Valkenier en het programma werd geproduceerd door Thijs Chanowski. De eerste poppen werden met de hand gemaakt door Joke Aletrino. De Fabeltjeskrant werd voor het eerst uitgezonden op 29 september 1968 door de NTS. De eerste fabels en personages waren geïnspireerd op de verhalen van Jean de La Fontaine, maar al snel ging het programma meer op het 'echte leven' lijken. In de vier jaar waarin de eerste serie op de televisie was ontwikkelde De Fabeltjeskrant zich tot het best bekeken programma van die tijd. Het aantal kijkers lag tussen de één en twee miljoen per dag en dat waren lang niet allemaal kinderen of hun ouders. Vertaalde versies van De Fabeltjeskrant waren ook buiten het Nederlandstalig gebied zeer in trek.
Ogenschijnlijk was het programma bedoeld voor kleuters, door Meneer de Uil aangesproken als kijkbuiskinderen, maar door allerlei toespelingen op de landelijke politiek was het ook voor veel volwassenen een leuk programma. Zo werkte in een periode dat Joop den Uyl minister-president was van Nederland, een Meneer de Uil die uit de Fabeltjeskrant voorlas bij veel mensen op de lachspieren.
Op 22 juni 1972 werd de serie beëindigd. Na een speciale verkiezingsuitzending op 27 november 1972 keerde het programma op 2 december 1973 terug op de zondagmiddag, gevolgd door dagelijkse uitzendingen vanaf 1 juni 1974. Na zes jaar en 1041 afleveringen kwam er op 31 augustus van dat jaar een einde aan De Fabeltjeskrant.
De Woefs en de Lamaars:
]In de jaren zeventig verscheen als een soort spin-off de serie De Woefs en de Lamaars, waarvan enkele dieren zoals Woef Hektor en Snoespoes ook in De Fabeltjeskrant hun opwachting maakten. De enige van deze dieren die voorkwam in zowel de eerste serie van De Fabeltjeskrant als in serie twee was Woefdram.
Tweede serie:
Verschillende dieren in één scène
In 1985 kwam producent Loek de Levita met een nieuwe reeks afleveringen, die meteen weer een groot succes werden. De schrijver was weer Leen Valkenier. De afleveringen werden door verschillende omroepen uitgezonden. Inmiddels was Nederland veranderd in een multiculturele samenleving en dat is terug te zien in de nieuwe serie, waarin een aantal exotische dieren werd geïntroduceerd. Deze dieren komen in het Dierenbos terecht vanuit het Derde Dierenbos (lees: de Derde Wereld) en elk hebben ze zo hun eigen problematiek. Voorbeelden van deze uitheemse dieren zijn Zaza Zebra en Mister Maraboe. Tijdens verkiezingen voor een nieuwe burgemeester van Fabeltjesland werd de Buitenbosse Chico Lama door de kijkbuiskindertjes verkozen. De tweede serie eindigde in 1989. Het totaal aantal afleveringen van De Fabeltjeskrant kwam hiermee op 1640. Nadat de publieke omroep De Fabeltjeskrant had stopgezet kocht het nieuwe RTL 4 de serie en zond de krant uit tot 1992. Gevolg hiervan was wel dat er sluikreclame in de serie sloop. Zo bouwde Willem Bever in een der afleveringen een schotelantenne, zodat hij ook RTL 4 kan ontvangen.
Stemmencast:
Het merendeel van de stemmen werd ingesproken door Frans van Dusschoten, Ger Smit en Elsje Scherjon met daarnaast bijdragen van Aart Staartjes, Philippine Aeckerlin (als Philippine Ackerlin), Trudy Libosan en Bert Plagman.[bron?]
Poppenspelers:
De poppen werden gespeeld door o.a. Irma Fransen, Olga Reurslag, Jantien Windhouwer, Corrie Hamel, Martien Oltmans, Mildred Rison en Saskia Janse.
Internationaal:
Ook internationaal was De Fabeltjeskrant een succes. De rechten op het programma werden verkocht aan meer dan veertig landen over de gehele wereld.
Titel in andere landen:
- Frankrijk: Le petit écho de la Forêt (De kleine echo van het bos)
- Italië: Il bosco dei perché of Il gufo racconta: una fiaba al giorno (De uil vertelt: een sprookje per dag)
- Verenigd Koninkrijk: Daily Fable (Dagelijkse fabel)
- Zweden: Fablernas värld (De Fabeltjeswereld)
Film:
In 1970 ging Onkruidzaaiers in Fabeltjesland in première in de bioscoop, een film gebaseerd op De Fabeltjeskrant. In de film wordt het Grote Dierenbos overspoeld door een horde kwaadwillende torren. Naar aanleiding van het succes van de film, kregen de torren Thijl Schavuit en Sjefke Schelm een vaste rol in de televisiereeks. De film werd, net als de serie, geschreven door Leen Valkenier.
Musical:
Ruud de Graaf en Hans Cornelissen (De Graaf en Cornelissen Producties BV) en Robin de Levita (Robin de Levita Productions BV) brachten in het theaterseizoen 2007/2008 gezamenlijk een nieuwe originele musical gebaseerd op de legendarische televisieserie. Deze ging op 30 september2007 in première in 's-Hertogenbosch. Acteur en auteur Jon van Eerd nam het script en de teksten van de nieuwe liedjes voor zijn rekening en de liedjes werden gecomponeerd door Ruud Bos, die eerder schreef voor Toon Hermans en Willeke Alberti. Hiernaast kwamen ook klassiekers uit de poppenserie terug zoals 'Drink meer prik' en 'Hup daar is Willem met de waterpomptang'. Omdat het Dierenbos een soort afspiegeling is van de Nederlandse maatschappij, werd er een nieuwe bewoonster geïntroduceerd genaamd Fatima de Poes. Fatima is een vooruitstrevende moslima. Zij staat open voor de dieren in het bos.
De stemmen van deze versie werden verzorgd door Florus van Rooijen (Meneer de Uil, Ed Bever, Bor de Wolf); Martin Stritzko (Willem Bever, Momfer de Mol); Willem-Jan Stouthart (Zoef de Haas, Lowieke de Vos); Arie Cupé (Meneer de Raaf, Gerrit de Postduif); Ilona Stokvis (Juffrouw Ooievaar, Isadora Paradijsvogel); Mieke Dijkstra (Truus de Mier, Fatima de Poes) en Sabine Beens (Myra Hamster, Martha Hamster).
Jon van Eerd (auteur), Ruud Bos (componist), Paul van Ewijk (regisseur), Ruud de Graaf en Robin De Levita (producenten) ontvingen de John Kraaijkamp Musical Award voor Beste Musical 2008.
Personages:
Zie de volgende Lijst van personages uit de Fabeltjeskrant voor een overzicht van de meeste personages. De personages met hun gevleugelde uitspraken op alfabetische volgorde:
Personages die langere tijd meespeelden[bewerken]
- Bor de Wolf, uitbater van het Dierenbosse café Het Praathuis ("Hoea, ik ga wel naar het Enge Bos.")
- Borita, dochter van Bor de Wolf en Oléta Vulpecula, vriendinnetje van Greta 2 en Hondje Woef
- Chico Lama, de bosmeester van het Grote Dierenbos
- Droes de Beer, een humeurige beer, in het begin nog 'boosaardig' genoemd
- Ed en Willem Bever, rasechte sleutelaars, ook bekend van het lied over de waterpomptang
- Gerrit de Postduif, ook Ome Gerrit genoemd, de Dierenbosse postbode
- Greta 2, dochtertje van Teun Stier en Margaretha Bontekoe
- Harry Lepelaar, de eerste geliefde van Juffrouw Ooievaar, vriend van Piet de Pad
- Hondje Woef, het vriendje van Greta 2, samen halen ze onschuldige streken uit
- Isadora Paradijsvogel, eigenlijk Doortje Spreeuw geheten, een oudere vaudeville-artieste ("troel")
- Jodokus de Marmot, de huisgenoot van Droes die altijd op zijn nagels bijt
- Juffrouw Mier, ijverige huisvrouw ("Oh, tuut-tuut-tuut-tuut!")
- Juffrouw Ooievaar, (voornaam: Cato) gerespecteerde dame die het altijd beter weet
- Lowieke de Vos, sluwe levensgenieter ("Hatsekidee" en "lekker smikkelen en smullen.")
- Margaretha Bontekoe, kwam met haar man Teun Stier naar het Dierenbos, na de scheiding opende ze een vrouwenhuis
- Martha en Myra Hamster, twee zorgzame, ietwat bemoeizieke zussen
- Meindert het Paard, de dierenarts van het Grote Dierenbos
- Melis Das, heeft een reusachtige burcht met daarin een broeikas vol bloemen en kruiden
- Meneer de Raaf, de sarcastische gentleman van het Dierenbos
- Meneer de Uil, (voornaam: Jakob) leest dagelijks de krant voor ("Dag, lieve kijkbuiskinderen" en "oogjes dicht en snaveltjes toe.")
- Mister Maraboe, (voornaam: John) de tweede geliefde van Juffrouw Ooievaar
- Momfer de Mol, oud-mijnwerker met een nare hoest ("Mmf, mmf, ik neem wel een sigaartje.")
- Oléta Vulpecula, het vriendinnetje van Bor de Wolf
- Piet de Pad, verkoper van patat met smots en hete honden, vriend van Harry Lepelaar
- Rocus de Vrije Vogel, goede vriend van Isadora met een Amerikaans accent die iedereen blij wil maken
- Sjefke Schelm, volgzame vriend van Thijl Schavuit
- Snoespoes, een Lamaar en het vriendinnetje van Woef Hektor
- Stoffel de Schildpad, heeft last van de meest uiteenlopende kwalen ("Ik voel me appelig.")
- Teun Stier, echtgenoot van Margaretha Bontekoe met zijn eigen zuivelwinkeltje
- Thijl Schavuit, diefachtige type dat samen met Sjefke Schelm streken uithaalt
- Woef Hektor, kwam met zijn vriendin Snoespoes naar het Dierenbos omdat hun relatie niet werd geaccepteerd in hun oude woonplek
- Woefdram, kruiperige assistent van Juffrouw Ooievaar
- Zaza Zebra, de tweede dokter van het Dierenbos en de vrouw van Meindert het Paard
- Zoef de Haas, domme helper van Juffrouw Ooievaar, wil overal de beste in zijn ("Zoefzoef!")
Uit de tijd toen er van Samson, Plop, Piet Piraat; Mega Mindy, Pokemon nog lang geen sprake was. Elke dag 5 minuutjes plezier op Nederland 1 met DE FABELTJESKRANT. In dit filmpje wordt de magie van toen op een zijspoor gezet. Hier zien we hoe anno 1969 zulk filmpje gemaakt werd.
Er waren ook nog verschillende liedjes van de Fabeltjeskrant in de jaren 70.....die zelfs in de Nederlandse Top 40 terechtkwamen en in de Top 50 van Radio Noordzee...
Het Stoomlied uit de Fabeltjeskrant...Ed en Willem Bever
Met de stemmen van Ger Smit en Frans Van Dusschoten.
Idem voor het volgende liedje....De waterpomptang
(Opname uit het toenmalige Liedjesprogramma "Op losse groeven" met Chiel Montagne.
Suske en Wiske....
Suske en Wiske is een Vlaamse stripreeks die bedacht en getekend werd door Willy Vandersteen en later werd voortgezet door achtereenvolgens Paul Geerts, Marc Verhaegen en het duo Luc Morjaeu en Peter Van Gucht van Studio Vandersteen.
Suske en Wiske is één van de populairste stripseries in Vlaanderen en één van de weinige Vlaamse strips die ook in het buitenland erg populair zijn geworden. Ze loopt al sinds 1945 en is daarmee de langstlopende Vlaamse stripreeks. De verhalen zijn in de eerste plaats humoristisch van aard, maar hebben daarnaast over het algemeen een sterk moraliserende ondertoon. Tijdens hun hoogtijdagen hadden de Suske en Wiske-verhalen een sterke reputatie op het vlak van spannende en inventieve plots.Televisieserie:
Al in 1955 waren er avonturen van Suske en Wiske op de Nederlandse televisie te zien. Pats Poppenspel bracht ze op de buis.
In 1973 werd besloten om een nieuwe televisiepoppenserie te maken, gebaseerd op speciaal voor die serie te schrijven verhalen. Later werden ze in albums uitgebracht. Het ging om De minilotten van Kokonera, De gouden locomotief, De zingende kaars, De windbrekers, De regenboogprinses en Het laatste dwaallicht; elk verhaal behalve De minilotten van Kokonera bestond uit vijf afleveringen van 22 minuten. De reeks kwam tot stand ism. Wies Andersen Producties.
De poppen waren vervaardigd door het atelier Creatuur in samenwerking met André Henderickx, een Schiedamse glazenier/ kunstenaar. Er werd voor elk figuur een aantal koppen met verschillende gezichtsuitdrukkingen gemaakt. Opvallend was dat Jerom als pop zijn ogen open had, daar waar hij in de albums altijd met gesloten ogen loopt. De decors en rekwisieten kwamen op basis van gedetailleerde ontwerpen van Studio Vandersteen tot stand. Detail om
weten, is dat veel van het tekenwerk van de hand kwam van Merho, de tekenaar van de strip De Kiekeboes, die toen werkzaam was in Studio Vandersteen.
De stemmen waren van Paula Majoor (Suske), Hellen Huisman (Wiske), Henk Molenberg (Lambik), Trudi de Kat (Sidonia), Wim Wama (Jerom en Krimson) en Cees van Oyen (professor Barabas). Wim Povel die de scenario's schreef, had op de later verschenen lp de rol van verteller, hoewel in de televisieserie de verhalen door Lambik aan elkaar gepraat werden. De serie werd geregisseerd door Patrick Lebon en de muziek was geschreven door Piet Souer. Een van de poppenspelers was de acteur Luc D'Heu.
In Nederland zond de TROS de serie uit van oktober 1975 tot en met december 1976. In België werd de serie door de BRT uitgezonden in de periode oktober 1976 tot en met februari 1977. In 1984 en in de zomermaanden van 1990 werden de afleveringen herhaald. De serie en demerchandising waren een groot succe
Suske en Wiske is één van de populairste stripseries in Vlaanderen en één van de weinige Vlaamse strips die ook in het buitenland erg populair zijn geworden. Ze loopt al sinds 1945 en is daarmee de langstlopende Vlaamse stripreeks. De verhalen zijn in de eerste plaats humoristisch van aard, maar hebben daarnaast over het algemeen een sterk moraliserende ondertoon. Tijdens hun hoogtijdagen hadden de Suske en Wiske-verhalen een sterke reputatie op het vlak van spannende en inventieve plots.Televisieserie:
Al in 1955 waren er avonturen van Suske en Wiske op de Nederlandse televisie te zien. Pats Poppenspel bracht ze op de buis.
In 1973 werd besloten om een nieuwe televisiepoppenserie te maken, gebaseerd op speciaal voor die serie te schrijven verhalen. Later werden ze in albums uitgebracht. Het ging om De minilotten van Kokonera, De gouden locomotief, De zingende kaars, De windbrekers, De regenboogprinses en Het laatste dwaallicht; elk verhaal behalve De minilotten van Kokonera bestond uit vijf afleveringen van 22 minuten. De reeks kwam tot stand ism. Wies Andersen Producties.
De poppen waren vervaardigd door het atelier Creatuur in samenwerking met André Henderickx, een Schiedamse glazenier/ kunstenaar. Er werd voor elk figuur een aantal koppen met verschillende gezichtsuitdrukkingen gemaakt. Opvallend was dat Jerom als pop zijn ogen open had, daar waar hij in de albums altijd met gesloten ogen loopt. De decors en rekwisieten kwamen op basis van gedetailleerde ontwerpen van Studio Vandersteen tot stand. Detail om
weten, is dat veel van het tekenwerk van de hand kwam van Merho, de tekenaar van de strip De Kiekeboes, die toen werkzaam was in Studio Vandersteen.
De stemmen waren van Paula Majoor (Suske), Hellen Huisman (Wiske), Henk Molenberg (Lambik), Trudi de Kat (Sidonia), Wim Wama (Jerom en Krimson) en Cees van Oyen (professor Barabas). Wim Povel die de scenario's schreef, had op de later verschenen lp de rol van verteller, hoewel in de televisieserie de verhalen door Lambik aan elkaar gepraat werden. De serie werd geregisseerd door Patrick Lebon en de muziek was geschreven door Piet Souer. Een van de poppenspelers was de acteur Luc D'Heu.
In Nederland zond de TROS de serie uit van oktober 1975 tot en met december 1976. In België werd de serie door de BRT uitgezonden in de periode oktober 1976 tot en met februari 1977. In 1984 en in de zomermaanden van 1990 werden de afleveringen herhaald. De serie en demerchandising waren een groot succe
Tita Tovenaar.....
TiTa Tovenaar in de jaren zeventig een bekende tv-reeks over een tovenaar die met zijn dochter in een luchtkasteel woont. De hoofdrollen werden onder anderen gespeeld door Ton Lensink, Maroesja Lacunes, Henk Votel, Tim Beekman, Riet Wieland Los, Sies Foletta, Ab van der Linden, Barrie Stevens, Maélys Morel en Corry van der Linden. De regisseur was eveneens Ton Lensink.
TiTa Tovenaar werd in 1972 op het Nederlandse scherm gebracht. Het was een dagelijkse serie en iedere aflevering duurde ongeveer 5 minuten en werd uitgezonden om 18.45 of 18.55 uur vlak voor de bedtijd van de kinderen. Een bekende zin uit de serie is de tekst waarmee TiTa Tovenaar elke aflevering afsloot: "Dat zien we morgen dan wel weer".
De hoofdrollen in de serie waren TiTa Tovenaar (Ton Lensink), Tika (Maroesja Lacunes), Kwark, Grobelia, Tato toveraap, de Grobbebollen, het Grobbekuiken en mensen op aarde zoals de buurvrouw (Riet Wieland Los), het heertje, de politieagent, het boertje en de kelner en kok van het eethuisje.
De serie was populair en er verschenen boeken, platen, poppen en later ook magische toverlantaarns en dergelijke. De serie heeft maar twee jaar gelopen (van 1972 tot 1974) maar is sindsdien al vele malen herhaald. De NOS doet dit bijvoorbeeld in de zomer van 1982 als het programma Sesamstraat een vakantiestop heeft. Doordeweeks zijn er korte afleveringen van De Bereboot uit 1976 te zien en op zondagavond worden er vijf afleveringen van TiTa Tovenaar samengevoegd tot één aflevering van 25 minuten. De TROS laat in 1988 en 1989 ook vijf samengevoegde afleveringen tot één aflevering van 25 minuten zien, waarbij het Dat zien we morgen dan wel weer er is uitgeknipt en aan het eind wordt vervangen door Dat zien we de volgende keer wel weer.[bron?] Ook in 2004 wordt de serie nog een keer uitgezonden.
In de tune zingt Tika met haar gezicht in het luchtkasteel de woorden van de begintune. Voor diverse dvd-uitgaven heeft Adrina Producties deze tune vervangen door een andere versie en zijn er ook andere fragmenten aan toegevoegd.
TiTa Tovenaar werd in 1972 op het Nederlandse scherm gebracht. Het was een dagelijkse serie en iedere aflevering duurde ongeveer 5 minuten en werd uitgezonden om 18.45 of 18.55 uur vlak voor de bedtijd van de kinderen. Een bekende zin uit de serie is de tekst waarmee TiTa Tovenaar elke aflevering afsloot: "Dat zien we morgen dan wel weer".
De hoofdrollen in de serie waren TiTa Tovenaar (Ton Lensink), Tika (Maroesja Lacunes), Kwark, Grobelia, Tato toveraap, de Grobbebollen, het Grobbekuiken en mensen op aarde zoals de buurvrouw (Riet Wieland Los), het heertje, de politieagent, het boertje en de kelner en kok van het eethuisje.
De serie was populair en er verschenen boeken, platen, poppen en later ook magische toverlantaarns en dergelijke. De serie heeft maar twee jaar gelopen (van 1972 tot 1974) maar is sindsdien al vele malen herhaald. De NOS doet dit bijvoorbeeld in de zomer van 1982 als het programma Sesamstraat een vakantiestop heeft. Doordeweeks zijn er korte afleveringen van De Bereboot uit 1976 te zien en op zondagavond worden er vijf afleveringen van TiTa Tovenaar samengevoegd tot één aflevering van 25 minuten. De TROS laat in 1988 en 1989 ook vijf samengevoegde afleveringen tot één aflevering van 25 minuten zien, waarbij het Dat zien we morgen dan wel weer er is uitgeknipt en aan het eind wordt vervangen door Dat zien we de volgende keer wel weer.[bron?] Ook in 2004 wordt de serie nog een keer uitgezonden.
In de tune zingt Tika met haar gezicht in het luchtkasteel de woorden van de begintune. Voor diverse dvd-uitgaven heeft Adrina Producties deze tune vervangen door een andere versie en zijn er ook andere fragmenten aan toegevoegd.
......
Tika woont samen met haar vader TiTa Tovenaar in een luchtkasteel hoog boven de wolken. Haar vader is een grote, verstrooide tovenaar en heeft een toverboek met spreuken. Ook brouwt hij allerlei eigen brouwsels. Hij heeft echter één beperking: hij kan geen aardbeien (zelf noemt hij ze aardbeziën) in kamelen veranderen maar bijvoorbeeld wel in drommedarissen. Tika leert ook toveren van haar vader maar dat lukt maar gedeeltelijk door de verstrooidheid van haar vader. Wel kan ze als ze in haar handen klapt alle mensen op aarde stil zetten als een standbeeld. Als ze weer opnieuw in haar handen klapt komen ze weer in beweging en denken ze dat ze hebben geslapen. Verder kan ze met een toverfluit geldstukken toveren. Ti-ta kan met Tika van het luchtkasteel weg springen en dan op aarde terecht komen en omgekeerd maar ook alleen Tika of iemand anders naar de aarde toveren en weer terug. Verder hebben ze een toveraap Tato. Daarnaast hebben ze een Grobbevogel die eens in de 300 jaar een ei legt en alleen maar wil slapen. Als Tika per ongeluk dit ei in een vergrootglas legt wordt dit ei heel groot waarna een levensgroot Grobbekuiken wordt geboren dat toetert en alles op eet wat het maar tegen komt zelfs een tafel in het eethuisje en het uniform van de agent. Ze eten meestal Ti-ta-tovertaart die Ti-ta tovert en drinken Ti-ta-toverthee.Samen beleven ze veel avonturen. De meeste worden veroorzaakt door Tato, die met zijn apenstreken de mensen op aarde de stuipen op het lijf jaagt maar ook door het Grobbekuiken waar vooral het keurige heertje (Frederik) erg bang voor is. Hij moet het dan ook altijd ontgelden als hij Ti-ta en Tika al dan niet met Tato of het Grobbekuiken tegen komt. Als er dan vreemde dingen gebeuren breekt het zweet hem uit en raakt hij in paniek en roept dan altijd dat moet altijd mij overkomen en daarna politie politie waarna de agent vaak niets vreemds constateerd. Daar en tegen vond het boertje nooit iets vreemd en riep dan altijd het is gewoon, zo gewoon als een bruine boon.
In het tweede seizoen kwamen er een aantal nieuwe typetjes. Grobelia was als heks de tegenpool van TiTa Tovenaar. Zij woonde in een grot met haar Grobbebollen, Geeltje met een heel hoge stem en Groentje met een heel slome stem. Zij krijgt bezoek van haar moeder Grobbema. Ook kwam Opa tovenaar in beeld, die zijn zoon en kleindochter regelmatig met zijn zwarte kist op zocht en dol was op spruitjes. Hij vond Ti-ta maar een broddelaar, een prutser en kon zelf veel beter toveren. Ook verscheen Kwark, een tovenaarsleerling en een goede vriend van Tika werd.
Opvallend was het aantal verschillende rollen van de acteurs. Zo had Ab van der Linden maar liefst zes rollen in de serie.
Hoofdrolspelers televisieserie jaren 70
In het tweede seizoen kwamen er een aantal nieuwe typetjes. Grobelia was als heks de tegenpool van TiTa Tovenaar. Zij woonde in een grot met haar Grobbebollen, Geeltje met een heel hoge stem en Groentje met een heel slome stem. Zij krijgt bezoek van haar moeder Grobbema. Ook kwam Opa tovenaar in beeld, die zijn zoon en kleindochter regelmatig met zijn zwarte kist op zocht en dol was op spruitjes. Hij vond Ti-ta maar een broddelaar, een prutser en kon zelf veel beter toveren. Ook verscheen Kwark, een tovenaarsleerling en een goede vriend van Tika werd.
Opvallend was het aantal verschillende rollen van de acteurs. Zo had Ab van der Linden maar liefst zes rollen in de serie.
Hoofdrolspelers televisieserie jaren 70
- TiTa Tovenaar - Ton Lensink
- Tika - Maroesja Lacunes
- 't Heertje (Frederik) - Tim Beekman
- Clown - Tim Beekman
- Petronella - Marlies van Alcmaer
- Amalia - Riet Wieland Los
- Buurvrouw/Huishoudster Miepje Hazelaar - Riet Wieland Los
- Krina - Onbekend
- Agent - Sies Foletta
- Boer - Sies Foletta
- Kok - Sies Foletta
- Ober - Ab van der Linden
- Kruidenier - Ab van der Linden
- Bakker - Ab van der Linden
- Dokter - Ab van der Linden
- Komkommerverkoper - Ab van der Linden
- Dierenoppasser - Ab van der Linden
- Zanglerares - Corry van der Linden
- Geeltje (Grobbebol) - stem van Corry van der Linden
- Groentje (Grobbebol) - stem van Corry van der Linden
- Grobbekuiken - Teja Vossen
- Opa Tovenaar - Henk Votel
- Tante Truus - Shireen Strooker
- Kwark - Barrie Stevens
- Grobelia - Maélys Morel
- Grobbema - Mela Soesman
- Tante Tomasia - Ingeborg Jonassen
.In 2008 werd de serie nieuw leven ingeblazen door Theater de Efteling met 13 nieuwe afleveringen, uitgezonden op de AVRO. Van september tot en met december 2009 werd er een tweede reeks van 13 afleveringen uitgezonden, ook op de AVRO. Van maart tot en met mei 2010 werden beide series herhaald in Z@ppelin. De nieuwe serie werd ook uitgezonden op het Vlaamse vtmKzoom, een digitale zender beheerd door de VMMa. De acteurs zijn er andere dan in de originele cast, maar het verhaal is voor een groot deel hetzelfde. Nu wordt het afgespeeld op RTL Telekids. (2013)Hoofdrolspelers televisieserie 2008
- Tita - Erik Brey
- Tika - Manon Novak
- Kwark - Michael Vercauteren
- Grobelia - Manon Nieuwboer
- Agent - Edo Brunner
- Tante Truus - Ottolien Boeschoten
- 't Heertje - Wil van der Meer
- Kruidenier - Ergun Simsek
- Opa - Jan van Eijndthoven
- Geeltje (Grobbebol) - Meike van den Akker (stem van Marjolein Algera)
- Broer (Grobbebol) - Merel van Gaalen (stem van Marjolein Algera)
- Tita - Harry van Rijthoven
- Tika - Manon Novak
- Kwark - Maarten Heijmans
- Grobelia - Manon Nieuwboer
- Agent - Edo Brunner
- Tante Truus - Ottolien Boeschoten
- 't Heertje - Wil van der Meer
- Kruidenier - Ergun Simsek
- Boer - Rense Westra
- Opa - Jan van Eijndthoven
- Geeltje (Grobbebol) - Jogchem Jalink (stem van Marjolein Algera)
- Broer (Grobbebol) - Judith Broersen (stem van Marjolein Algera)
Beertje Collargol
.Beertje Colargol is een fictieve beer, oorspronkelijk een personage uit een Franse kinderboekenreeks door Olga Pouchine uit 1960. Van 1968 tot 1975 werd er rond Beertje Colargol een poppentelevisieserie gemaakt.Het verhaal van de televisieserie:
Beertje Colargol is een jong beertje dat wil zingen. Zijn ouders zijn er niet blij mee, want beren zingen nu eenmaal niet. Bovendien zingt Beertje Colargol vals. In het bos ontmoet Beertje Colargol een nachtegaal die héél mooi zingt. De nachtegaal vertelt dat dat komt door een fluitje in zijn keel. De Koning der Vogels maakt deze fluitjes, maar alleen voor kleine vogeltjes. Beertje Colargol besluit hem te bezoeken. Dat lukt hem met behulp van een vliegend tapijt en hij weet een fluitje te krijgen van de Koning der Vogels. Weer thuis vinden zijn ouders het maar niets, en hij loopt daarom weg. Als de directeur van Circus Pimoulu Colargol dan hoort zingen, krijgt hij een baantje in het circus. Als Colargol het circus weer wil verlaten, sluit Pimoulu hem op want hij wil zijn ster niet kwijt. Maar één van Colargols vrienden helpt hem ontsnappen. Colargol wil dan leren zwemmen, maar hij wordt de zee ingesleurd en opgepikt door een schip dat op weg is naar de Noordpool. Op het schip moet hij hard werken, maar hij ontsnapt van het schip en wordt vriendjes met een pinguïn. Ook ontmoet hij zijn vriendinnetje Nordine op de Noordpool. Uiteindelijk besluit hij naar de maan te gaan, om de sterren te zien.
Beertje Colargol is een jong beertje dat wil zingen. Zijn ouders zijn er niet blij mee, want beren zingen nu eenmaal niet. Bovendien zingt Beertje Colargol vals. In het bos ontmoet Beertje Colargol een nachtegaal die héél mooi zingt. De nachtegaal vertelt dat dat komt door een fluitje in zijn keel. De Koning der Vogels maakt deze fluitjes, maar alleen voor kleine vogeltjes. Beertje Colargol besluit hem te bezoeken. Dat lukt hem met behulp van een vliegend tapijt en hij weet een fluitje te krijgen van de Koning der Vogels. Weer thuis vinden zijn ouders het maar niets, en hij loopt daarom weg. Als de directeur van Circus Pimoulu Colargol dan hoort zingen, krijgt hij een baantje in het circus. Als Colargol het circus weer wil verlaten, sluit Pimoulu hem op want hij wil zijn ster niet kwijt. Maar één van Colargols vrienden helpt hem ontsnappen. Colargol wil dan leren zwemmen, maar hij wordt de zee ingesleurd en opgepikt door een schip dat op weg is naar de Noordpool. Op het schip moet hij hard werken, maar hij ontsnapt van het schip en wordt vriendjes met een pinguïn. Ook ontmoet hij zijn vriendinnetje Nordine op de Noordpool. Uiteindelijk besluit hij naar de maan te gaan, om de sterren te zien.
De geschiedenis van Colargol:
Colargol is afkomstig uit Frankrijk, waar hij in 1960 werd geboren. Hij is het geestelijk kind van Olga Pouchine, die de verhalen over Colargol verzon voor haar zoontje. De verhalen verschenen vanaf 1961 tot eind jaren zestig in Frankrijk op plaat. De televisieserie werd in de jaren zeventig gemaakt door Albert Barillé, samen met de Poolse animator Tadeusz Wilkosz (Film Studio Se-ma-for). Colargol was een dure serie. Een stukje animatie van nog geen kwartier kostte meer dan honderdduizend gulden. In de Engelssprekende landen werd Colargol 'Barnaby the Bear genoemd', en in Canada is hij bekend als 'Jeremy the Bear'.
Het liedje van Beertje Colargol werd haast nog populairder dan de serie zelf. De Nederlandstalige versie werd in France Gall-stijl gezongen door Janine van Elzakker. Tevens sprak zij (althans op de 3 LP's die zijn uitgebracht) de stem in van Beertje Colargol.
In 1973 werd een Edison uitgereikt in de categorie kinderrepertoire.
Andere stemmen werden ingesproken door Paul Haenen, Wim T. Schippers, Ton Hasebos, Lies Westenburg en Netty Rosenfeld.] Het was de eerste samenwerking tussen Paul Haenen en Wim T. Schippers, die een paar jaar later Bert en Ernie uit Sesamstraat hun stemmen zouden geven.
Colargol is afkomstig uit Frankrijk, waar hij in 1960 werd geboren. Hij is het geestelijk kind van Olga Pouchine, die de verhalen over Colargol verzon voor haar zoontje. De verhalen verschenen vanaf 1961 tot eind jaren zestig in Frankrijk op plaat. De televisieserie werd in de jaren zeventig gemaakt door Albert Barillé, samen met de Poolse animator Tadeusz Wilkosz (Film Studio Se-ma-for). Colargol was een dure serie. Een stukje animatie van nog geen kwartier kostte meer dan honderdduizend gulden. In de Engelssprekende landen werd Colargol 'Barnaby the Bear genoemd', en in Canada is hij bekend als 'Jeremy the Bear'.
Het liedje van Beertje Colargol werd haast nog populairder dan de serie zelf. De Nederlandstalige versie werd in France Gall-stijl gezongen door Janine van Elzakker. Tevens sprak zij (althans op de 3 LP's die zijn uitgebracht) de stem in van Beertje Colargol.
In 1973 werd een Edison uitgereikt in de categorie kinderrepertoire.
Andere stemmen werden ingesproken door Paul Haenen, Wim T. Schippers, Ton Hasebos, Lies Westenburg en Netty Rosenfeld.] Het was de eerste samenwerking tussen Paul Haenen en Wim T. Schippers, die een paar jaar later Bert en Ernie uit Sesamstraat hun stemmen zouden geven.
Keromar.....
Keromar is een Vlaamse televisieserie uit 1971. De serie werd geregisseerd door Senne Rouffaer en Bert Struys.
De serie werd destijds uitgezonden en heruitgezonden bij de BRT.
Scenarist Louis De Groof, die ook de jeugdseries Kapitein Zeppos en Axel Nort schreef, baseerde zich voor Keromar op de cultuur van de hippies en de sfeer van de trilogie In de Ban van de Ring van Tolkien.
Verhaal:
De Kerten wonen in vrede en harmonie bij de Keromarheuvel in de landstreek Neropal. Maar hun land en hun manier van leven worden bedreigd door de Bolten en hun leider Odo. Die wil heel Neropal onderwerpen en heeft al een andere stam, de Kobanen, bijna volledig uitgeroeid. Timbal, de hoofdfiguur, komt terug van een reis en vindt Keromar bezet door de Bolten. Goerki, een van de overlevende Kobanen, kan hem de Worban bezorgen, een pijl die nooit zijn doel mist. Daarmee behalen ze een overwinning op de Bolten en kunnen ze hen tijdelijk terugdringen. De Kerten moeten dringend op zoek naar Finroen, de metaallegering die de Worban zijn bijzondere kracht verleent. Timbal, Goerki en Assam vatten de tocht aan naar de Maanvallei, waar Hemelsteen te vinden is, een van de elementen om Finroen te smeden. De tocht is gevaarlijk en na verloop van tijd krijgen ze hulp van Rinda, die eerder al vanuit Keromar de strijd tegen de Bolten was aangegaan. De Kerten slagen er uiteindelijk in Hemelsteen en daarmee Finroen te verkrijgen, en kunnen daarmee de inmiddels verdeelde Bolten zonder te veel bloedvergieten stoppen.
De serie werd destijds uitgezonden en heruitgezonden bij de BRT.
Scenarist Louis De Groof, die ook de jeugdseries Kapitein Zeppos en Axel Nort schreef, baseerde zich voor Keromar op de cultuur van de hippies en de sfeer van de trilogie In de Ban van de Ring van Tolkien.
Verhaal:
De Kerten wonen in vrede en harmonie bij de Keromarheuvel in de landstreek Neropal. Maar hun land en hun manier van leven worden bedreigd door de Bolten en hun leider Odo. Die wil heel Neropal onderwerpen en heeft al een andere stam, de Kobanen, bijna volledig uitgeroeid. Timbal, de hoofdfiguur, komt terug van een reis en vindt Keromar bezet door de Bolten. Goerki, een van de overlevende Kobanen, kan hem de Worban bezorgen, een pijl die nooit zijn doel mist. Daarmee behalen ze een overwinning op de Bolten en kunnen ze hen tijdelijk terugdringen. De Kerten moeten dringend op zoek naar Finroen, de metaallegering die de Worban zijn bijzondere kracht verleent. Timbal, Goerki en Assam vatten de tocht aan naar de Maanvallei, waar Hemelsteen te vinden is, een van de elementen om Finroen te smeden. De tocht is gevaarlijk en na verloop van tijd krijgen ze hulp van Rinda, die eerder al vanuit Keromar de strijd tegen de Bolten was aangegaan. De Kerten slagen er uiteindelijk in Hemelsteen en daarmee Finroen te verkrijgen, en kunnen daarmee de inmiddels verdeelde Bolten zonder te veel bloedvergieten stoppen.
- De serie werd in 1970 opgenomen bij Starigrad in het toenmalige Joegoslavië om in zo zonnig mogelijke omstandigheden te kunnen filmen.
- Hoewel er in kleur werd opgenomen, werd de serie uiteindelijk uitgezonden in zwart-wit. In een aflevering van Histories over het Vlaamse jeugdfeuilleton werden deze beelden getoond aan Verdrengh en Bisschops, die zich zeer verrast betoonden.
- Het verhaal verscheen in 1971 ook in boekvorm, van de hand van Louis De Groof. Het is een uitgave in drie delen met zwart-witfoto's uit de televisieserie. Deel 1 was getiteld Finroen, deel 2 De Maanvallei en deel 3 Het Boek der Kerten.
- De VRT bracht het verhaal in 2008 in een dvd-box in de reeks "TV Klassiekers".
Merlina......
Merlina is een Vlaamse jeugdreeks, in een regie van Gie Lavigne en geschreven door Dick Durver, die van 1983 tot 1988 te zien was op de toenmalige BRT (tegenwoordig VRT).
De reeks vertelt de avonturen van detectivebureau Merlina in het fictieve stadje Ravenburg. De hoofdpersonages zijn (tante) Merlina zelf, een advocate, de oud-matroos Pol, Merlina's nichtje Ann en de genie-uitvinder Napoleon. Ze helpen graag mensen die hun hulp inroepen en komen daarbij niet weinig in aanraking met het misdadige brein Sardonis. Het kantoor is gevestigd in de Notelaarlaan 35 in Ravenburg. Het motto van het detectivebureau is "Efficiënt en discreet wordt de waarheid compleet, want al is het mysterie nog zo groot, Merlina legt de waarheid bloot."
Er werden 95 afleveringen van 'Merlina' geproduceerd, geregisseerd door Gie Lavigne. Het programma was immens populair, ook in Nederland. In het pre-VTM-tijdperk was het niet ongewoon dat anderhalf tot zelfs twee miljoen mensen naar Merlina keken.
Personages en cast:
De reeks vertelt de avonturen van detectivebureau Merlina in het fictieve stadje Ravenburg. De hoofdpersonages zijn (tante) Merlina zelf, een advocate, de oud-matroos Pol, Merlina's nichtje Ann en de genie-uitvinder Napoleon. Ze helpen graag mensen die hun hulp inroepen en komen daarbij niet weinig in aanraking met het misdadige brein Sardonis. Het kantoor is gevestigd in de Notelaarlaan 35 in Ravenburg. Het motto van het detectivebureau is "Efficiënt en discreet wordt de waarheid compleet, want al is het mysterie nog zo groot, Merlina legt de waarheid bloot."
Er werden 95 afleveringen van 'Merlina' geproduceerd, geregisseerd door Gie Lavigne. Het programma was immens populair, ook in Nederland. In het pre-VTM-tijdperk was het niet ongewoon dat anderhalf tot zelfs twee miljoen mensen naar Merlina keken.
Personages en cast:
- Meester Marie-Ann 'Merlina' Meerschaut (gespeeld door Lea Couzin): leidt het detectivebureau en neemt alle beslissingen. Vanop haar kantoor kan ze via de monitorscoop met de teamleden communiceren, die uitgerust zijn met een appendiscoop die beeld en geluid doorgeeft. Haar codenaam is Tweeling.
- Ann De Schrandere (gespeeld door Mieke Bouve): Ann is het nichtje van Merlina en voert samen met Pol opdrachten uit. Haar favoriete bezigheid is samen met Pol Stratego te spelen, waarin ze hem keer op keer verslaat, tenzij Pol vals speelt. Haar codenaam is Boogschutter.
- Polycarpus Fernandus Augustus 'Pol' Tack (gespeeld door Paul Ricour): rijdt rond in een voor een detective opvallende rode Mini met grote witte stippen. Tijdens opdrachten gebruikt hij zijn schuilnaam Waterman. Zijn bekendste zin is dan ook "Waterman roept Merlina".
- Napoleon (gespeeld door Jan Reussens): de uitvinder van het detectivebureau, draagt bijna altijd een witte stofjas. Zijn slagzin is "Alles is tiptop in orde". Zijn codenaam is Weegschaal.
- Sardonis (gespeeld door Raf Reymen (echte naam: Rafaël Van Caeneghem)): het misdadige brein wiens plannen mislukken door toedoen van Merlina & co. Rekent op de hulp van zijn hulpjes, Sardonianen genaamd. Tot de bende van Sardonis behoren o.a. Jean-Jacques (Willy Leus),Lowieke (Louis Vervoort), Sam Foeter (Stefan Danhieux), Serafijn (Johnny Lee) en Muller (Roeland Van Walleghem). Zo nodig schakelt Sardonis andere krachten in zoals Niemand (Raymond Bossaerts) of Hypnopotamus (Didier Delmotte). Ook dokter Igor Santani-Mortis (Arnold Willems) wordt regelmatig door Sardonis ingehuurd, o.a. in de aflevering 'Het Teken van Merlina', waarin door Sardonis een dubbelganger van Napoleon (een dubbelrol van Jan Reussens) wordt ingezet om de plannen van de echte te stelen.
- Adjunct-commissaris Médard Stapel (gespeeld door Jan Moonen): de politiecommissaris van Ravenburg. Wil graag zelf de zaken oplossen, maar heeft daarbij veelal de hulp nodig van het team van Merlina.
- Renaat Vandenkapblok (gespeeld door Frans Van der Aa): dichter van beroep, roept in de aflevering 'Het Kwade Oog' de hulp van Merlina in en wordt zo een vriend des huizes. Zijn bekendste gedicht is 'Ochtendimpressies'. Ook in de aflevering "Het Zwarte Goud" komt Merlina de dichter te hulp.
- Odilon Boeikens (gespeeld door Ronny Waterschoot): is ook detective van beroep, maar eerder van de onhandige soort. Hij heeft zijn eigen detectivebureau (FLOEPI - Firma voor Legale Opsporingen En Politionele Inlichtingen), maar moet voor het oplossen van een zaak altijd een beroep doen op de hulp van Merlina. Hij loopt altijd gekleed in een geruite Sherlock Holmes-outfit.